In het begin; niets. Dat is verraderlijk. Je lijf heeft voldoende reserves om de beschadigingen op te vangen. Wat je kan merken zijn dingen zoals jeuk wat steeds terugkomt op huidzones of tussen vingers en tenen. Iets anders is een lichte hoofdpijn, zo’n zeurend gevoel als een band om je hoofd. Ook vermoeide ogen of hangende oogleden zijn symptomen. Vaak wordt dit als onverklaarbaar neergezet, toegeschreven aan slecht slapen of zijn ze niet lastig genoeg om op te merken.
Na een aantal jaar, laten we zeggen 8 jaar: De symptomen worden lastiger en hardnekkiger. De stoelgang is nu niet meer normaal, meestal is er obstipatie. Dat wil zeggen dat je ontlasting hard is, donker van kleur en moeilijk uit te drijven.
Andere buikproblemen verschijnen als klacht. Denk aan een opgeblazen gevoel, krampen, koliek of pijn. Over het algemeen kan men westers medisch niets aantonen wat in het buikgebied fout is. Lekkende darmsyndroom vindt plaats op celniveau en molecuulniveau. Dat betekent dat het zelfs met een microscoop zelfs moeilijk te zien is.
Weer een aantal jaar later: De symptomen die je had heb je nog steeds en zijn misschien erger geworden. Let op! Je kan er ook ‘overheen gegroeid’ zijn. Dát is dus het ongrijpbare van lekkende darm syndroom. De symptomen vlammen nu en dan eens op. Je houdt enorm van een smaak. Je hebt een craving voor kaas, zoet, zout of iets anders. Het is als een verslaving. Symptomen kunnen zich gaan uiten in bloedarmoede, verstoorde darmflora en stoelgang met aambeien, bloed of slijm, gistvorming en opgeblazenheid, maagzuurproblemen, schimmels op voeten en geslachtsorganen, huiduitslag, acne, hooikoorts, migraine, zwakke weerstand, gebitsproblemen, Je weet dan niet meer waar je moet beginnen.
Reactie plaatsen
Reacties